Dywizjon Szkolny Żandarmerii

Po początkowym okresie improwizacji szkolenia żandarmerii, utworzono jeden centralny ośrodek w Grudziądzu. W praktyce pomniejsze kursy organizowano także w innych miastach. Funkcjonująca w ten sposób od 1920 roku Centralna Szkoła Żandarmerii Wojskowej przeszkoliła cały korpus oficerski i starszych podoficerów zawodowych tej służby. Zakończenie realizacji planu szkolenia zbiegło się w czasie ze zmianami organizacyjnymi w całej żandarmerii wojskowej. Szkoła przeszła gruntowne zmiany w zakresie realizowanych zadań i programu szkolenia. W konsekwencji zmiany te zostały w kwietniu 1927 przypieczętowane zmianą nazwy, zgodną z nowo przyjętą terminologią. Centralną Szkołę Żandarmerii Wojskowej przemianowano na Dywizjon Szkolny Żandarmerii. Nowym dowódcą został ppłk Wojciech Stepek, a zakres szkolenia poszerzył się o cztery nowe kursy, w tym jeden dla oficerów rezerwy żandarmerii. Był to pięciomiesięczny kurs aplikacyjny dla oficerów innych rodzajów broni, sześciomiesięczny kurs dla oficerów rezerwy żandarmerii, siedmiomiesięczny kurs doszkalający dla podoficerów zawodowych żandarmerii, pięciomiesięczny kurs dla szeregowych żandarmerii.