2006/09/29

www.StarySklep.pl


Gabinet Numizmatyczny Zbigniewa Bogdanowicza otworzył witrynę internetową pod adresem www.starysklep.pl. Link warty odwiedzenia choćby ze względu na przedmioty prezentowane na stronie.

Cóż antykwariat pisze o sobie?

Od początku działalności zajmujemy sie wyceną i handlem numizmatami. Przez lata jednak zdobyliśmy spore doświadczenie w handlu porcelaną, starymi srebrami oraz brązami, starym szkłem i malarstwem. Dodatkowo specjalizujemy sie w starodrukach, autografach, dobrej grafice. Listę tę zamykają militaria oraz sporadycznie stylowe meble - zawsze na wysokim, europejskim poziomie. Oprócz sprzedaży zajmujemy się także skupem oraz wyceną. Gorąco zapraszamy do odwiedzania naszej strony, a takze sklepu mieszczącego sie na gdańskiej starówce.

Gabinet Numizmatyczny jest najstarszym Gdańskim antykwariatem.

2006/09/28

Sztandar Szkoły Podchorążych Piechoty


Dowództwo SPP zawsze zwracało silną uwagę na aspekty związane z pielegnowaniem tradycji. Posiadająca już w 1918 roku swoją odznakę absolwencką, szkoła rozpoczęła starania o przyznanie sztandaru. Efektem tych starań był rozkaz marszałka Józefa Piłsudskiego z 15 grudnia 1920 roku nadający szkole sztandar. Rozkaz nadania sztandaru opublikowano w Dzienniku Rozkazów MSWojsk. nr 22 z 7 czerwca 1921 roku, pozycja 435:



"W uznaniu zasług położonych przez Warszawską Szkołę Podchorążych Piechoty koło rozbudowy naszej Armji narodowej, oraz w uznaniu krwawych ofiar, poniesionych przez dzielnych wychowanków tej Szkoły, a celem pozostawienia następnym pokoleniom wychowanków widomego znaku, jak mają nadal trwać wiernie i Karnie pod sztandarem służby zbrojnej Ojczyźnie, nadaje jej chorągiew, wzoru przepisanego Ustawą dla chorągwi piechoty, z następującemi napisami: Na tabliczce, pod orłem Warszawskiej Szkoły Podchorążych Piechoty, napis: "Szkoła Podchorążych". W otokach wawrzynowych, na białych polach płótna chorągwi Szkoły Warszawskiej litery S. P., splecione jak na naramiennikach kadetów. Na środku chorągwi orzeł państwowy w otoku wawrzynowym, a na stronie lewej napis: "Honor i Ojczyzna" w takimże otoku wawrzynowym. Ogłoszenie i wykonanie niniejszego rozkazu poruczam Ministrowi Spraw Wojskowych."



Jak wskazuje tekst rozkazu nie bez znaczenia dla przyznania prawa do posiadania sztandaru był wysiłek jaki Szkoła poniosła w okresie walk o niepodległość. Ofiara 174 poległych, oraz zasługi 48 odznaczonych krzyżem Virtuti Militari, a także 266 odznaczonych Krzyżem Walecznych w wojnie polsko-bolszewickiej wychowanków stanowiły silną podstawę do ubiegania się o tak zaszczytne wyróżnienie.



Pomimo otrzymania prawa do posiadania chorągwi, Szkoła musiała czekać pół roku na jej otrzymanie. Należy się domyślać, że barierę stanowiły środki finansowe potrzebne na wykonanie sztandaru. Z pomocą przyszło sprawnie funkcjonujące Toważystwo Przyjaciół Szkoły Podchorążych pod przewodnictwem księcia Zdzisława Lubomirskiego. On to w imieniu Toważystwa przekazał Szkole sztandar. Faktyczne wręczenie nastąpiło 17 czerwca 1921 roku. Aktu wręczenia dokonał sam marszałek Józef Piłsudski. Nadanie odbyło się na placu Raszyńskim, gdzie marszałek w obecności dowództwa, oraz uczniów szkoły przytoczył słowa pierwszego z cytowanych rozkazów. Uroczystość ta stanowiła wyjątkowe zakończenie kursu dla 179 uczniów klasy 37 im. Hetmana Stanisława Żółkiewskiego, a także klasa 38 im. Księcia Józefa Poniatowskiego. W obchodach nadania sztandaru nie brała udziału klasa 40, która zakończyła swój kurs dwa dni wcześniej.



W kilka miesięcy później sztandar został umiejscowiony w centralnym punkcie nowo-wybudowanej sali honorowej. Poczet sztandarowy wchodził w skład kompanii historycznej. Umiejscowiony był z prawego brzegu kompanii, lecz przed werblistami i trębaczami. Uroczyste przekazanie sztandaru młodszemu rocznikowi następowało w dniu promocji. Trudno dziś jednoznacznie określić, jaki był skład liczbowy pocztu sztandarowego. Najprawdopodobniej składał się z 4 uczniów, na co wskazuje dostępny materiał ikonograficzny. Należy także podkreślić, że poczet nie zawsze występował w strojach historycznych; nawet w okresie funkcjonowania kompanii historycznej.



Wraz z wybuchem wojny sztandar ewakuowano na Węgry do obozu w Komárom. Tam został przez por. Czesława Grocholskiego przekazany attaché wojskowemu ambasady polskiej w Budapeszcie. Wraz z poselstwem przez Francję dostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie znajduje się do dziś. Złożony został w Muzeum im. Gen. Sikorskiego w Londynie, gdzie znajduje się do dziś.

2006/09/16

Pistolet Browning PRO-9

We wrześniowym numerze magazynu "Strzał" ukazało się moje tłumaczenie artykułu Martina Helebranta.

---
Martin Helebrant; Pistolet Browning PRO-9; Strzał - magazyn o broni nr 9; wrzesień 2006

2006/09/02

Odznaka honorowa Szkoły Podchorążych Piechoty


We wrześniowym numerze "Odkrywcy" ukazał się mój artykuł na temat odznaki honorowej Szkoły Podchorążych Piechoty z Ostrowi Mazowieckiej

---
Odznaka honorowa Szkoły Podchorążych Piechoty; Odkrywca nr 9(92); wrzesień 2006 (ISSN 1505-6104)

2006/08/16

Strzelba Browning Cynergy

W sierpniowym numerze magazynu "Strzał" ukazało się moje tłumaczenie artykułu Martina Helebranta.

---
Martin Helebrant; Strzelba Browning Cynergy; Strzał - magazyn o broni nr 8; sierpień 2006

2006/08/14

Kadra Korpusu Kadetów Księstwa Warszawskiego w Kaliszu


Kadra Korpusu Kadetów Księstwa Warszawskiego w Kaliszu według rocznika oficerskiego z 1825 i 1830 roku.



Komendanci:


Płk Ignacy Mycielski – 1825


Gen. Bryg. Ignacy Mycielski – 1830



Dyrektorzy Nauk:


Ppłk. Franciszek Koss – 1825


Płk. Franciszek Koss – 1830



Kapitanowie:


kpt. Felix Przedpełski – 1825


kpt. Józef Koszucki – 1825


kpt. Grzegorz Pluciński – 1825


kpt. Józef Paprocki – 1825


kpt. Józef Paszkowski – 1825


kpt. Władysław Zdanowski – 1825 (Profesor Fortyfikacji)



kpt. Felix Przedpełski – 1830


kpt. Józef Koszucki – 1830


kpt. Grzegorz Pluciński – 1830


kpt. Józef Paprocki – 1830


kpt. Józef Paszkowski – 1830


kpt. Łukasz Szczepkowski – 1830 (Profesor Artylerii)


kpt. Władysław Zdanowski – 1830 (Profesor Fortyfikacji)



Porucznicy:


por. Jan Krotochwil – 1825 (adjutant)


por. Onufry Misiewicz – 1825


por. Józef Pełzucki – 1825


por. Łukasz Szczepkowski – 1825 (Profesor Artylerii)



por. Onufry Misiewicz – 1830


por. Józef Pełzucki – 1830


por. Jan Kwiatkowski – 1830


por. Karol Strzelecki – 1830


por. Wawrzyniec Kulesza – 1830



Podporucznicy:


ppor. Alexander Orowski – 1825


ppor. Jan Kwiatkowski – 1825



ppor. Antoni Kosiński – 1830


ppor. Xawery Wiszniewski – 1830



Kapelani:


Paweł Świątkowski – 1825


ppor. Paweł Świątkowski – 1830



Lekarze Dywizyjni:


Jan Wodnicki – 1825


ppor. Jan Wodnicki – 1830



Lekarze Batalionowi:


Adolf Sturm - 1825



Profesorowie:


Józef Frankowski – 1825 (Profesor Matematyki, Fizyki, Chemii)


Stefan Wierniewicz – 1825 (Profesor Matematyki)


Jan Fritsche – 1825 (Profesor Historii i Geografii)


Jan Zalewski – 1825 (Profesor Języka Polskiego)


Andrzej Pigulewski – 1825 (Profesor Języka Rosyjskiego)


Ludwik Gravin – 1825 (Profesor Języka Francuskiego)


Józef Dejean – 1825 (Profesor Języka Francuskiego)


Henryk Bernardowicz – 1825 (Profesor Języka Niemieckiego)


Antoni Jasiński – 1825 (Nauczyciel Rysunków)


Jan Toporski – 1825 (Nauczyciel Kaligrafii)


Ludwik Fatoo – 1825 (Nauczyciel Fechtunku)


Paweł Świątkowski – 1825 (Nauczyciel Religi)



Józef Frankowski – 1830 (Profesor Matematyki, Fizyki, Chemii)


Stefan Wierniewicz – 1830 (Profesor Matematyki)


Demetry Kaliszewski – 1830 (Profesor Historii i Geografii)


Jan Zalewski – 1830 (Profesor Języka Polskiego)


Andrzej Pigulewski – 1830 (Profesor Języka Rosyjskiego)


Ludwik Gravin – 1830 (Profesor Języka Francuskiego)


Józef Dejean – 1830 (Profesor Języka Francuskiego)


Henryk Bernardowicz – 1830 (Profesor Języka Niemieckiego)


Antoni Jasiński – 1830 (Nauczyciel Rysunków)


Jan Toporski – 1830 (Nauczyciel Kaligrafii)


Ludwik Fatoo – 1830 (Nauczyciel Fechtunku)


Paweł Świątkowski – 1830 (Nauczyciel Religi)

Centrum Wyższych Studiów Wojskowych


W latach 1923-1933 funkcjonowało w Warszawie Centrum Wyższych Studiów Wojskowych. W tym czasie przygotowało przeszło stu polskich oficerów do pełnienia roli dowódców wielkich jednostek. Pomimo iż rangą i prestiżem szkoła ta wyprzedzała słynną Wyższą Szkołę Wojenną, jej dzieje są obecnie niemal nieznane.



Powyższa praca prezentuje historię siedmiu Kursów Wyższych Dowódców zorganizowanych przez Centrum. Ostatni rozdział zawiera bogate materiały na temat znaku absolwentów, który dotychczas w wielu aspektach stanowił zagadkę falerystyczną.



Pracę można kupić w cenie 20 zł. na allegro, na stronie wydawcy, lub kontaktując się bezpośrednio ze mną.



---
Centrum Wyższych Studiów Wojskowych, Gdynia 2006 (ISBN 83-918106-6-6)